مجله علوم پزشکی پارس

روند موارد حیوان گزیدگی و عوامل اکولوژیک مرتبط با آن در شهرستان جهرم طی سال های 1393 تا 1397

نویسندگان

1 دانشجوی کارشناسی ارشد اکولوژی انسانی، گروه اکولوژی انسانی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شهید صدوقی یزد، یزد، ایران

2 گروه آمار زیستی و اپیدمیولوژی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شهید صدوقی یزد، یزد، ایران

3 مرکز تحقیقات علوم و فناوری های محیط زیست دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد ، یزد، ایران

4 مرکز تحقیقات مدل سازی داده های سلامت، گروه آمار و اپیدمیولوژی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد، یزد، ایران

چکیده

مقدمه: حیوان گزیدگی یکی از تهدیدهای سلامتی به شمار می رود که می تواند سبب انتقال بیماری های زئونوز همچون هاری به انسان شود. این مطالعه با هدف تعیین روند بروز موارد حیوان گزیدگی و عوامل اکولوژیک مرتبط با آن در شهرستان جهرم انجام شد.
 روش کار: مطالعه حاضر به صورت توصیفی روی تعداد 3913 موارد پرونده افراد دچار حیوان گزیدگی از فروردین سال 1393 تا اسفند 1397 در شهرستان جهرم انجام شد. داده های جمع آوری شده با استفاده از آزمون مربع کای و ضریب همبستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. آزمون روند خطی کوکران-آرمیتاژ نیز برای بررسی تغییرات روند میزان بروز با استفاده از نرم افزار Winpepi انجام شد.
یافته ها: میانگین سنی قربانیان 1.7 ±31.4 سال و ابتلای مردان ( 79.6 درصد) به طور معناداری بیشتر از زنان بود (p<0.05). بیشتر موارد حیوان گزیده از مناطق روستایی ( 56.2 درصد) و از نظر شغل بیشترین فراوانی به ترتیب مربوط به شغل آزاد (48.6 درصد) و دانش آموزان( 13.7درصد) بود. وقوع گزش 71.8 درصد در روز و در 72.3 درصد حیوان مهاجم سگ بود. میزان کلی بروز، 171.6 مورد در 10هزار نفر در سال بود. همبستگی بین متوسط دما، مجموع بارش ماهیانه، متوسط رطوبت و میزان پوشش گیاهی با تعداد موارد حیوان گزیدگی وجود نداشت (p<0.05).
نتیجه گیری: با توجه بروز بالای موارد حیوان گزیدگی در شهرستان جهرم، انجام اقدامات اساسی همچون آموزش گروه های در معرض خطر، تقویت سیستم مراقبت و برنامه ایمن سازی ضروری به نظر می رسد.
 

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Trend of animal bites and it's related ecological factors in Jahrom county during 2014-2018

نویسندگان [English]

  • Davood Alian 1
  • Mahdieh Namayande 2
  • Mohammad taghi Ghaneian 3
  • Mohammad hassan Ehrampoosh 3
  • Farzan Madadizadeh 4

1 Department of Human Ecology, Health Faculty, Shahid Sadoughi University of Medical Sciences, Yazd, Iran

2 Biostatistics and Epidemiology Department, Health Faculty, Shahid Sadoughi University of Medical Sciences, Yazd, Iran

3 Environmental Science and Technology Research Center, School of Health, Shahid Sadoughi University of Medical Sciences, Yazd, Iran

4 Center for healthcare Data modeling, Departments of biostatistics and Epidemiology, School of public health, Shahid Sadoughi University of Medical Sciences, Yazd, Iran

چکیده [English]

Introduction: Animal bites are one of the health threats that can cause transmission of zoonotic diseases such as rabies
to humans. The aim of this study was to determine the incidence of animal bites and related ecological factors in Jahrom County.
Materials and Methods: This retrospective descriptive study was performed on 3913 cases of people with animal bites from April 2014 to March 2016 in Jahrom County. The collected data were analyzed using chi-square test and Pearson correlation coefficient. The Cochran–Armitage test was also performed to evaluate the trend changes in the incidence rate using Winpepi software.
Results: The mean age of the victims was 31.4 ± 1.7 years and the frequency of men (79.6%) was significantly higher than women (p <0.05). Most of the victims were from rural (56.2%) and in terms of occupation, the highest frequency was related to other (48.6%) and students (13.7%), respectively. The frequency of bites was 71.8% in day and in 72.3% of the attacking animals was dogs. The total incidence was 1,716 cases per 100,000 people. There was no correlation between average temperature, total monthly rainfall, average humidity and vegetation cover with the number of animal bites
(p <0.05).
Conclusion: Due to the high incidence of animal bites in Jahrom, it seems necessary to perform basic measures such
as training at-risk groups, strengthening the surveillance system and immunization program.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Animal bites
  • Ecological factors
  • Rabies
  • Time trend
  • Jahrom
1. Simani S. Rabies in Iran. Journal of Veterinary Research. 2003;58(3). 2. Rezaeinasab M, Rad I, Bahonar A, Rashidi H, Fayaz A, Simani S, et al. The prevalence of rabies and animal bites during 1994 to 2003 in Kerman province, southeast of Iran. Iranian Journal of Veterinary Research. 2007;8(4):343-50. 3. Sugiyama M, Ito N. Control of rabies: epidemiology of rabies in Asia and development of new-generation vaccines for rabies. Comparative immunology, microbiology and infectious diseases. 2007;30(5-6):273-86. 4. Abutarbush SM. Veterinary medicine—a textbook of the diseases of cattle, horses, sheep, pigs and goats. The Canadian Veterinary Journal. 2010;51(5):541. 5. WHO. Epidemiology and burden of rabies 2018 [updated 2017JAN 1؛cited2018 April 8]. A very wide distribution rabies Available from: http://www.who.int/rabies/epidemiology/en/. 6. Naghibi SA, YazdaniCharati J, Shojaie J. Epidemiological characteristic of animal-bite cases in Mazandaran, 2004-2011. Journal of Mazandaran University of Medical Sciences. 2014;24(117):218-24. 7. Zinsstag J, Dürr S, Penny M, Mindekem R, Roth F, Gonzalez SM, et al. Transmission dynamics and economics of rabies control in dogs and humans in an African city. Proceedings of the National Academy of Sciences. 2009;106(35):14996-5001. 8. Wangdi K, Ward MP. Human and animal rabies prevention and control cost in Bhutan, 2001–2008: the cost–benefit of dog rabies elimination. Vaccine. 2012;31(1):260-70. 9. Organization WH. Strategies for the control and elimination of rabies in Asia: report of a WHO Interregional Consultation, Geneva, Switzerland, 17-21 July 2001. 2002. 10. Wilde H, Khawplod P, Khamoltham T, Hemachudha T, Tepsumethanon V, Lumlerdacha B, et al. Rabies control in south and southeast Asia. Vaccine. 2005;23(17-18):2284-9. 11. Cahill C. Re-evalutaing the burden of rabies in Africa and Asia. 2012. 12. Bögel K, Meslin F. Economics of human and canine rabies elimination: guidelines for programme orientation. Bulletin of the World Health Organization. 1990;68(3):281. 13. Kahn A, Bauche P, Lamoureux J, Team DBR. Child victims of dog bites treated in emergency departments: a prospective survey. European journal of pediatrics. 2003;162(4):254-8. 14. Babaeeian-moghaddam M, Hashemi-nazari SS, Khodakarim S. Epidemiological study on animal bite cases and its related injury in Quchan district in2013. Safety Promotion and Injury Prevention. 2015;3(1):9-14. 15. Tabatabaei S ZM, Ahmadnia H, Ghotbi M, Rahimi F. Principles of disease prevention and surveillance. : Tehran: roohe ghalam; 2007. 16. Saghafipour A NM, Pahlevani S, Akbari Z. Epidemiology of Animal Bites in Qom Province during 2007-2012, Iran. Qom University of Medical Sciences Journal. 2014;8(1). 17. Amiri M KA. Animal bites epidemiology in Shahroud city. Knowledge & Health. 2009;4(3):41-3. 18. Dadypour M SR, Ghezelsofla F. Epidemiological survey of animal bites in Kalaleh district, North of Iran (2003-05). Journal of Gorgan University of Medical Sciences. 2009;11(1):76-9. 19. Bahonar A, Bokaie S, Khodaveirdi K, Nikbakht Boroujeni G, Rad M. A Study of Rabies and the Frequency of Animal Bites in the Province of Ilam, 1994-2004. Iranian Journal of Epidemiology. 2008;4(1):47-51. 20. Saghafipour A, Noroozei M, Pahlevani S, Akbari Z. Epidemiology of Animal Bites in Qom Province during 2007-2012, Iran. Qom Univ Med Sci J. 2014;8(1):42-7. 21. Rahmanian V, Shakeri H, Sotoodeh Jahromi A, Shakeri M, Khoubfekr H, Hatami I. Epidemiological Characteristic of Animal Bite and Direct Economic Burden of Rabies Vaccination in the Southern of Iran. American Journal of Animal and Veterinary Sciences. 2020;15(4):245-51. 22. Yamamoto K, Ujiie M, Noguchi A, Kato Y, Fujiya Y, Mawatari M, et al. Rabies post-exposure prophylactic vaccination for returning travelers to Japan. Journal of Infection and Chemotherapy. 2019;25(12):931-5. 23. Patel AB. A Study Of Animal Bite Victims And Management Practices In A Tertiary Care Institution In Ahmedabad, Gujarat, India. British Journal of Medical & Health Sciences (BJMHS). 2020;2(4). 24. Janatolmakan M, Delpak M, Abdi A, Mohamadi S, Andayeshgar B, Khatony A. Epidemiological study on animal bite cases referred to Haji Daii health Center in Kermanshah province, Iran during 2013–2017. BMC public health. 2020;20:1-8. 25. Abedi M, Doosti-Irani A, Jahanbakhsh F, Sahebkar A. Epidemiology of animal bite in Iran during a 20-year period (1993–2013): a meta-analysis. Tropical Medicine and Health. 2019;47(1):55. 26. Bahonar A BS, Khodaveirdi K, Nikbakht Boroujeni G, Rad M. A Study of Rabies and the Frequency of Animal Bites in the Province of Ilam, 1994-2004. Iranian Journal of Epidemiology 2008;4(11):47-51. 27. Hosseini SA, Vafaeenasab MR, Rafinejad J, Almodaresi A, Tafti AAD, Mirzaei M, et al. Geographical Distribution Map and Epidemiological Pattern of Animal Bite in the North of Iran‎. Journal of Biochemical Technology. 2019;10(4):59. 28. Hasoon BC, Shipp AE, Hasoon J. A look at the incidence and risk factors for dog bites in unincorporated Harris County, Texas, USA. Veterinary world. 2020;13(3):419. 29. Traoré AK, Koné O, Fofana Y, Cissoko M, Ké Z, Fofana M. Human Rabies Still Exists in Urban and Peri-Urban Areas in Mali—National Data-Base Analysis of the Capital of Mali from 2007 to 2017. Open Journal of Internal Medicine. 2019;9(2):19-25. 30. Sudarshan MK, Narayana DHA. Appraisal of surveillance of human rabies and animal bites in seven states of India. Indian journal of public health. 2019;63(5):3.
مجله علوم پزشکی پارس
دوره 18، شماره 4 - شماره پیاپی 54
دی 1399
صفحه 35-44