نویسندگان
وزارت بهداشت درمان وآموزش پزشکی
چکیده
مقدمه: بیماری صرع یک بیماری مزمن است و شیوع آن در جامعه 3-5/0% می باشد. در زنان این بیماری ممکن است ناشی از تغییرات هورمون های جنسی طی سیکل ماهیانه باشد که به این نوع تشنج ها اصطلاحاً صرع کاتامنیال می گویند. هرچند وجود صرع کاتامنیال در کل پذیرفته شده، شیوع آن به طور متوسط 15% می باشد که در شرایط بدون مصرف دارو متفاوت می باشد. هدف از مطالعه حاضر تعیین فراوانی نسبی صرع کاتامنیال در خانم های مبتلا به صرع در سنین باروری می باشد که به همراه شناخت زمینه های مستعد کننده تشنج می تواند راهگشای پیشگیری و درمان بهتر این بیماری باشد.
مواد و روش تحقیق: در این مطالعه که به صورت توصیفی در سال 1382 در اصفهان انجام شد 356 خانم مبتلا به صرع در سنین باروری مراجعه کننده به کلینیک های نورولوژی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، مورد بررسی قرار گرفتند تمام بیماران تحت درمان با داروهای ضدصرع بودند از بیماران خواسته شد که روز ابتدا و انتهای قاعدگی و وقوع تشنج ها را در هر سیکل و به مدت شش ماه متوالی ثبت نمایند. در این مطالعه مشخصات دموگرافیک بیماران، نوع تشنج، داروهای مصرفی و ارتباط تشنج ها با قاعدگی به دست آمد. این اطلاعات با نرم افزار spss بررسی شد.
یافته ها: در این بررسی از 356 بیمار مبتلا به صرع 26 نفر (3/7%) تشنج های کاتامنیال داشتند. میانگین سن بیماران مبتلا به صرع کاتامنیال 24/7±46/25 سال بود.77% از مبتلایان به صرع کاتامنیال در گروه سنی 40-21 سال قرار داشتند. 73% بیماران مبتلا به صرع کاتامنیال بیش از یک داروی ضد صرع دریافت می کردند.
بحث: شیوع قابل توجه صرع کاتامنیال (3/7%) و وقوع قابل توجه آن در گروه سنی 40-21 سال می تواند نشان دهنده تأثیر تغییرات هورمونی در سیکل ماهیانه بر وقوع تشنج باشد. تعداد بیشتر داروهای مصرفی در بیماران با تشنج های کاتامنیال نشان دهنده کنترل سخت تر تشنج می باشد و نشان می دهد این بیماران در معرض خطر بیشتری در سیر بیماری خود بوده و نیازمند توجه بیشتر و مراقبت دقیق تر می باشند.
کلیدواژهها
عنوان مقاله [English]
Seizure relationship and epileptic seizures
نویسندگان [English]
کلیدواژهها [English]