نویسندگان

• مسعود بحرینی
• مرضیه معطری
• محمد حسین کاوه
• فضل الله احمدی

وزارت بهداشت درمان وآموزش پزشکی

چکیده

چکیده:

مقدمه: صلاحیت بالینی، شایستگی عملی و توانایی تلفیق دانش، مهارت ها، نگرش ها و ارزش ها در  موقعیت های بالینی است. البته صلاحیت بالینی پرستاران در محیط های بالینی متفاوت است. هدف مطالعه حاضر تعیین و مقایسه صلاحیت بالینی پرستاران بخش های مختلف یکی از  بیمارستان های مهم دانشگاه علوم پزشکی شیراز در سال 1388 بود.

روش کار:

در این مطالعه توصیفی مقطعی به شیوه سرشماری، صلاحیت بالینی 240 پرستار بخش های مختلف یکی از بیمارستان های مهم دانشگاه علوم پزشکی شیراز به روش خود ارزیابی بررسی شد. ابزار جمع آوری داده ها، پرسشنامه سنجش صلاحیت بالینی پرستاران  بود که 73 مهارت مختلف پرستاری را در هفت حیطه اندازه گیری می کند. سطح صلاحیت بر اساس مقیاس نمره دهی  100- 0 و میزان بکارگیری عملی مهارت های پرستاری در محیط بالینی بوسیله مقیاس چهار رتبه ای لیکرت تعیین شد. به منظور توصیف و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و استنباطی در   نرم افزار SPSS  نسخه 5/11 استفاده شد.

یافته ها:

در مقایسه سطح صلاحیت بالینی پرستاران بخش های بالینی نتایج متفاوت بدست آمد. پرستاران بخش مراقبت های قلبی با 59/10 ± 36/88 صلاحیت بالینی خود را بیش تر از سایر پرستاران اعلام کردند. بر اساس نتایج تحقیق حاضر84 درصد از مهارت های پرستاری توسط پرستاران شاغل در این بیمارستان به طور گه گاه یا مکرر استفاده می شد.

بحث و نتیجه گیری:

سطح صلاحیت بالینی و میزان بکارگیری مهارت های پرستاری در  بخش های بستری  این بیمارستان مطلوب است. از  نتایج  ارزیابی صلاحیت بالینی پرستاران به منظور تشویق، ارزیابی نیازهای آموزشی و توسعه حرفه ای پرستاران در بیمارستان های دانشگاهی می توان استفاده نمود.

کلیدواژه‌ها

• خود ارزیابی
• صلاحیت بالینی
• پرستاری
• بیمارستان

عنوان مقاله [English]

Self assessment of the clinical competence of nurses in a major educational hospital of Shiraz University of Medical Sciences

نویسندگان [English]

• Massoud Bahreini
• Marzeyah Moattari
• MohamadHossin Kaveh
• Fazlallah Ahmadi

چکیده [English]

Introduction:

Competence is defined in terms of functional adequacy and capacity to integrate knowledge, skills, attitudes and values in contextual situations of practice. Of course, the competence of nurses may vary in different clinical settings. The aim of this study was to determine and compare the level of nurses’ clinical competence in a major teaching hospital of Shiraz University of Medical Sciences (2009).        Material and Methods:                                                                                                                             

This cross- sectional study was conducted by census. We analyzed self-assessment of clinical competence of a total of 240 registered nurses working in different wards in a major hospital of Shiraz University of Medical Sciences. The instrument used was Nurse Competence Scale, a 73 – item questionnaire organized into seven competence categories. The level of competence was assessed on a scoring scale (0-100) and the frequency of using items of competencies in clinical practice was assessed on a four-point Likert scale. Data were analyzed by SPSS version 11.5, using descriptive and inferential statistics.

Results:

The comparison of clinical settings revealed differences in the levels of nurse clinical competence. Coronary care unit nurses considered their competence level higher than other nurses (88.36±10.59). According to the findings, 84% of the competence items were used frequently by nurses working in this university hospital. 

Conclusion:

Nurses' competence in both the level and frequency of using competencies is excellent in the clinical settings of this hospital. These results can be used to encourage nurses, assess the educational needs, and improve the quality of care in university hospitals.

کلیدواژه‌ها [English]

• Self assessment
• Clinical competence
• nursing
• hospital