نویسندگان

• سعید دانشمندی
• منیره حاجی مرادی
• مریم رودباری
• افشین آماری

وزارت بهداشت درمان وآموزش پزشکی

چکیده

مقدمه: توکسوپلاسما گوندی یک انگل داخل سلولی اجباری است که به طیف وسیعی از سلول ها از جمله ماکروفاژها حمله کرده و در آن ها به صورت زنده می ماند. جزئی از توکسوپلاسما که در ساز و کارگریز آن از سیستم ایمنی و دفاع توکسوپلاسما شرکت می کند به طور کامل مشخص نشده است. در این مطالعه تاثیر جزء DNA و پروتئین توکسوپلاسما بر روی توانایی تکثیر و تولید نیتریک اکساید از ماکروفاژهای صفاقی بررسی شد.

روش کار:

 زنده بودن ماکروفاژها به کمک آزمون توانایی احیاء 3- (4 و 5- دی متیل تترازول-2-یل) 2 و 5- دی فنیل تترازولیوم برماید (MTT) و میزان تولید نیتریت با استفاده از روش گریس ارزیابی شد.

یافته ها:

 میزان احیاء MTT و در نتیجه میزان رشد و فعالیت در دوز 200 نانوگرم در میلی لیتر به طور معنی داری کم تر از کنترل منفی بود (022/0=P < /span>)، ولی در مورد سایر دوزهای پروتئینی از نظر آماری معنی دار نبود (05/0<P < /span>). به علاوه دوزهای مختلف از جزء پروتئینی توکسوپلاسما بر میزان تولید نیتریک اکساید تاثیری نداشتند (05/0<P < /span>). میزان احیاء MTT و تولید نیتریک اکساید در دوزهای مختلف جزء DNA تفاوتی نداشتند (05/0<P < /span>).  

بحث و نتیجه گیری:

 مطابق با نتایج حاصل از این مطالعه، جزء پروتئینی توکسوپلاسما اثر مهارکنندگی وابسته به دوز بر روی حیات و فعالیت ماکروفاژها دارد ولی بر میزان تولید نیتریک اکساید از ماکروفاژ تاثیری ندارد. جزء DNA تخلیص شده از توکسوپلاسما میزان تولید نیتریک اکساید و حیات مارکروفاژها را تحت تاثیر قرار نمی دهد. بنابراین توانایی گریز توکسوپلاسما گوندی از ساز و کارهای دفاعی ماکروفاژ وابسته به جزئی از ترکیب پروتئینی آن است.

کلیدواژه‌ها

• توکسوپلاسما گوندی
• ماکروفاژ
• نیتریک اکساید
• آزمون MTT

عنوان مقاله [English]

Nitric Oxide Production and Growth and Survival of Peritoneal Macrophages

نویسندگان [English]

• Saeed Daneshmandi
• Monerah Hajimoradi
• Maryam Roudbary
• Afshin Amari

چکیده [English]

Introduction:

Toxoplasma gondii is an obligate intracellular parasite that invades a wide variety of host cells including macrophages and survives within it. The parts of Toxoplasma that participate in the mechanism of its evasion from immune system and macrophage defenses are not completely defined. In this study, we evaluated the effect of protein and DNA Toxoplasma fractions on proliferation and nitric oxide production by peritoneal macrophages.                                                                                   

Material and Methods:

The viability of macrophages was evaluated using3-(4,5-Dimethylthiazol-2-yl)-2,5- Diphenyltetrazolium Bromide (MTT) reduction assay and the production of nitrite using Griess method.

Results:

MTT reduction and hence the growth and viability of macrophages in a dose of 200 ng/ml was significantly lower than those of the negative control (P=0.022); in other lower doses of protein it was not statistically significant (P>0.05). Different doses of Toxoplasma protein fraction did not affect NO production (P>0.05). MTT assay and NO production in different doses of DNA fraction was not different (P>0.05).                                                                                                                                      

Conclusion:                                                                                                                                                

According to the results of the present study, protein fraction of Toxoplasma has a suppressive effect on macrophage viability, but this effect is dose dependent. Protein fraction of Toxoplasma does not affect the amount of NO production by macrophage. The isolated DNA fraction of Toxoplasma did not influence the viability and NO production of macrophages. So, the ability of evasion of Toxoplasma gondii from macrophage defense is due to a component of its protein.                                                     

کلیدواژه‌ها [English]

• Toxoplasma gondii
• MACROPHAGE
• Nitric Oxide
• MTT assay