شناسایی مقاومت القایی به کلیندامایسین در ایزوله های بالینی استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین به روش D-zone Test

نویسندگان

1 دانشگاه آزاد اسلامی جهرم

2 دانشگاه علوم پزشکی جهرم

3 دانشگاه علوم پزشکی شیراز

چکیده

مقدمه و هدف: با افزایش بروز انواع عفونت های ناشی از استافیلوکوکوس اورئوس به ویژه سویه های مقاوم به متی سیلین (MRSA)، استفاده از آنتی بیوتیک های موثری همچون کلیندامایسین و اریترومایسین، به منظور درمان عفونت های سیستمیک و موضعی ایجاد شونده توسط این ارگانیسم را بیشتر کرده است. با این حال، نگرانی از احتمال ظهور مقاومت به کلیندامایسین در طی درمان، برخی از پزشکان را از تجویز آن دلسرد می کند. هدف از این مطالعه شناسایی مقاومت القایی کلیندامایسین در ایزوله های بالینی استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین بود. روش کار: در این مطالعه مقطعی-توصیفی تعداد 100 ایزوله استافیلوکوکوس اورئوس جدا شده از نمونه های بالینی از آزمایشگاههای بیمارستانهای شهید فقیهی، نمازی و MRI شیراز جداسازی و پس از انجام تستهای میکروبیولوژیکی و بیوشیمیایی مورد تایید نهایی قرار گرفتند. پس از شناسایی سویه های مقاوم به متی سیلین به روش دیسک دیفیوژن، شناسایی سویه های دارای مقاومت القایی به کلیندامایسین به کمک آزمون D-zone Test مطابق با دستورالعمل سازمان استانداردهای بالینی و آزمایشگاهی (CLSI) انجام شد. یافته ها: نتایج تست حساسیت آنتی بیوتیکی نشان داد که از 100 ایزوله استافیلوکوکوس اورئوس، 44 نمونه (44%) به متی‌سیلین مقاوم بودند و میزان مقاومت به اریترومایسین و کلیندامایسین به ترتیب 46% و 51% بود. بر اساس نتایج آزمون D-zone test، 10 ایزوله (10%)، دارای مقاومت القایی به کلیندامایسین بودند(8 ایزوله فنوتیپ Dو 2 ایزوله فنوتیپ D+). بطوریکه از این 10 ایزوله، 8 ایزوله مقاوم به متی‌سیلین و 2 ایزوله حساس به متی‌سیلین بودند. نتیجه گیری: نتایج نشان داد که انجام این آزمون در آزمایشگاههای بالینی با هدف شناسایی مقاومت القایی به کلیندامایسین، و گزارش آن به پزشک به منظور عدم تجویز همزمان این دو آنتی بیوتیک در درمان عفونتهای ناشی از سویه های با مقاومت القایی نسبت به کلیندامایسین و جایگزین نمودن رژیم درمانی مناسب دارای اهمیت فراوانی می باشد.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Identification of inducible clindamycin resistance in Staphylococcus areus methicillin resistance from clinical isolates by d-zone test

نویسندگان [English]

  • Sareh Saadat 1
  • Kavous Solhjoo 2
  • Akbar Kazemi 2
  • Jalal Mardaneh 3

1

2

3

چکیده [English]

Introduction: The increasing incidence of infections caused by strains of Staphylococcus aureus, especially methicillin-resistant (MRSA), has led to the increased use of effective antibiotics such as clindamycin and erythromycin for treatment of systemic and local infections caused by this organism. However, concern over the possibility of emergence of clindamycin resistance during therapy has discouraged some clinicians from prescribing it. The aim of this study was to identify the induced clindamycin resistance in clinical isolates of methicillin-resistant Staphylococcus aureus. Materials and Methods: In this cross-sectional study, 100 S.aureus strains isolated from clinical specimens were collected from laboratories in Shiraz (Shahid Faghihi, Nemazi and MRI) hospitals. Re-identification of the isolates was performed by conventional microbiological and biochemical testes. Methicillin resistant strains were selected by disc diffusion method, and inducible clindamycin resistance in these strains was identified using D-zone Test. Results: The result of susceptibility testing showed that out of 100 Staphylococcus aureus samples 44 isolates (44%) were resistant to methicillin. Forty-six percent of the isolates were resistant to erythromycin and 51% to clindamycin. Conclusion: The results showed that performing D-zone test in clinical laboratories for identification of induced clindamycin resistance, reporting the results to the physician for prescribing these two antibiotics for treatment of infections caused by inducible clindamycin resistant strains, and replacing the appropriate treatment regimen are essential measures to be taken.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Staphylococcus aureus
  • Clindamycin
  • Meticillin
  • Drug resistance