مجله علوم پزشکی پارس

اثر کوآنزیم Q10 بر مقدار بیو مارکرهای اکسیداتیو / آنتی اکسیدانی در بیضه موش های دیابتی ناشی از استرپتوزوتوسین

نویسندگان

1 گروه بیوشیمی و ژنتیک، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اراک، اراک، ایران

2 گروه علوم تشریح،دانشکده پزشکی،دانشگاه علوم پزشکی اراک، اراک، ایران

3 گروه بیوشیمی و ژنتیک، دانشکده پزشکی،دانشگاه علوم پزشکی اراک، اراک، ایران

4 گروه بیوشیمی و ژنتیک،دانشکده پزشکی،دانشگاه علوم پزشکی اراک، اراک، ایران

5 گروه علوم آزمایشگاهی، دانشکده پیراپزشکی،دانشگاه علوم پزشکی اراک، اراک، ایران

چکیده

مقدمه:  استرس اکسیداتیو از طریق تولید گونه های اکسیژن واکنش پذیر به عنوان عامل اصلی توسعه دیابت و عوارض آن از جمله آسیب بافت بیضه شناخته شده است. مکمل های آنتی اکسیدانی به بهبود عملکرد بیضه و استرس اکسیداتیو القا شده در دیابت کمک می کنند. این مطالعه با هدف تعیین اثرات کوآنزیمQ10 بر وضعیت اکسیداتیو در بافت بیضه موش‌های صحرایی دیابتی انجام شد.
روش کار: در این مطالعه تجربی، 30 موش صحرایی نر از نژاد ویستار مورد مطالعه قرار گرفتند. موش ها به طور تصادفی به پنج گروه شامل: گروه نرمال سالین، گروه روغن کنجد (به عنوان حلال)، گروه سالم درمان شده با کوآنزیم Q10 (10 میلی گرم بر کیلوگرم)، گروه دیابتی (55 میلی گرم بر کیلوگرم STZ) و گروه دیابتی درمان شده با کوآنزیم Q10 (10 میلی گرم بر کیلوگرم) تقسیم شدند. سپس میزان مالون دی آلدئید (MDA)، وضعیت اکسیدان تام (TOS)، ظرفیت آنتی اکسیدانی تام (TAC) و شاخص استرس اکسیداتیو (OSI) در هموژنیزه بافت بیضه اندازه گیری شد.
یافته ها: نتایج نشان داد کاهش قابل توجهی در میزان MDA بیضه (P < 0.001)، TAC (P=0.03) و OSI (P=0.03) در گروه دیابتی تحت درمان با CoQ10 در مقایسه با موش های دیابتی وجود دارد. از سوی دیگر، هیچ تغییر معناداری در مقدار (P>0.05) TOSدر بیضه
موش های دیابتی تحت درمان با CoQ10 در مقایسه با موش های دیابتی مشاهده نشد.
نتیجه گیری:. نتایج مطالعه حاضر اثرات احتمالی مکمل  CoQ10 در کاهش آسیب اکسیداتیو القا شده در دیابت در بافت بیضه را نشان داد .
 

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Effect of Coenzyme Q10 on oxidative/antioxidative biomarkers level in the testis of streptozotocin-induced diabetic rats

نویسندگان [English]

  • Mehri Rezaei 1
  • Maryam Baazm 2
  • Ali Khosrobeghi 3
  • Fatemeh Samimi 4
  • Farideh Jalali Mashayekhi 5

1 Department of Biochemistry and Genetics, Faculty of Medicine, Arak University of Medical Sciences, Arak, Iran

2 Department of Anatomy, Faculty of Medicine, Arak University of Medical Sciences, Arak, Iran

3 Department of Biochemistry and Genetics, Faculty of Medicine, Arak University of Medical Sciences, Arak, Iran

4 Department of Biochemistry and Genetics, Faculty of Medicine, Arak University of Medical Sciences, Arak, Iran

5 Department of Laboratory Sciences, Faculty of Paramedicine, Arak University of Medical Sciences, Arak, Iran

چکیده [English]

Introduction: Oxidative stress, through the production of reactive oxygen species (ROS), has been proposed as the root cause underlying the development of diabetes and its related complications such as testicular tissue damage. Antioxidants supplementation have been reported to improve testicular function and oxidative stress-induced in diabetes. The study aimed to determine the Coenzyme Q10 (CoQ10) effects on the oxidative status in the testicular tissue of streptozotocin-induced diabetic rats.
Materials & Methods: In the experimental study, 30 male Wistar rats were studied. The rats were randomly divided into four 5-rat groups including: saline, sesame oil (as a vehicle), healthy group treated with CoQ10 (10 mg/kg/day), diabetic (induced with streptozotocin: 55 mg/kg), and CoQ10-treated diabetic (10 mg/kg/d). Then, levels of Malondialdehyde (MDA), Total Oxidant Status (TOS), and Total Antioxidant Capacity (TAC) and Oxidative stress index) OSI were measured in the homogenized of testicular tissue.
Results: Analysis of data showed a significant decrease in the level of testis MDA (P < 0.001), TAC (P = 0.03) and OSI (P = 0.03) in the CoQ10-treated diabetic group compared to the diabetic rats. No significant change was observed in the TOS (P > 0.05) level in diabetic rats' testis treated with CoQ10 compared to diabetic rats.
Conclusion: Collectively, our results demonstrated the possible effects of CoQ10 in attenuating diabetes-induced
oxidative damage, in testicular tissue.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Coenzyme Q10
  • Diabetes Mellitus
  • Malondialdehyde
  • Oxidative Stress Index
1. Asmat U, Abad K, Ismail K. Diabetes mellitus and oxidative stress-A concise review. Saudi Pharm J. 2016;24(5):547-53. 2. Firuzi O, Miri R, Tavakkoli M, Saso L. Antioxidant therapy: current status and future prospects. Current medicinal chemistry. 2011;18(25):3871-88. 3. Valko M, Leibfritz D, Moncol J, Cronin MT, Mazur M, Telser J. Free radicals and antioxidants in normal physiological functions and human disease. The international journal of biochemistry & cell biology. 2007;39(1):44-84. 4. Wu P, Nielsen TE, Clausen MH. FDA-approved small-molecule kinase inhibitors. Trends in pharmacological sciences. 2015;36(7):422-39. 5. Paolisso G, Esposito R, D'Alessio MA, Barbieri M. Primary and secondary prevention of atherosclerosis: is there a role for antioxidants? Diabetes & metabolism. 1999;25(4):298-306. 6. Hunt JV, Dean RT, Wolff SP. Hydroxyl radical production and autoxidative glycosylation. Glucose autoxidation as the cause of protein damage in the experimental glycation model of diabetes mellitus and ageing. The Biochemical journal. 1988;256(1):205-12. 7. Meyer K, Deutscher J, Anil M, Berthold A, Bartsch M, Kiess W. Serum androgen levels in adolescents with type 1 diabetes: relationship to pubertal stage and metabolic control. Journal of endocrinological investigation. 2000;23(6):362-8. 8. Amaral S, Mota PC, Lacerda B, Alves M, Pereira Mde L, Oliveira PJ, et al. Testicular mitochondrial alterations in untreated streptozotocin-induced diabetic rats. Mitochondrion. 2009;9(1):41-50. 9. Gu Y, Lian X, Sun W, Gao B, Fu Y. Diabetes Mellitus induces alterations in metallothionein protein expression and metal levels in the testis and liver. The Journal of international medical research. 2018;46(1):185-94. 10. Baynes JW, Thorpe SR. Role of oxidative stress in diabetic complications: a new perspective on an old paradigm. Diabetes. 1999;48(1):1-9. 11. Nimse SB, Pal D. Free radicals, natural antioxidants, and their reaction mechanisms. RSC Advances. 2015;5(35):27986-8006. 12. Liu HT, Huang YC, Cheng SB, Huang YT, Lin PT. Effects of coenzyme Q10 supplementation on antioxidant capacity and inflammation in hepatocellular carcinoma patients after surgery: a randomized, placebo-controlled trial. Nutrition journal. 2016;15(1):85. 13. Farhangi MA, Alipour B, Jafarvand E, Khoshbaten M. Oral coenzyme Q10 supplementation in patients with nonalcoholic fatty liver disease: effects on serum vaspin, chemerin, pentraxin 3, insulin resistance and oxidative stress. Archives of medical research. 2014;45(7):589-95. 14. Gholnari T, Aghadavod E, Soleimani A, Hamidi GA, Sharifi N, Asemi Z. The Effects of Coenzyme Q10 Supplementation on Glucose Metabolism, Lipid Profiles, Inflammation, and Oxidative Stress in Patients With Diabetic Nephropathy: A Randomized, Double-Blind, Placebo-Controlled Trial. Journal of the American College of Nutrition. 2018;37(3):188-93. 15. Ernster L, Dallner G. Biochemical, physiological and medical aspects of ubiquinone function. Biochimica et Biophysica Acta (BBA) - Molecular Basis of Disease. 1995;1271(1):195-204. 16. Akbari A, Mobini GR, Agah S, Morvaridzadeh M, Omidi A, Potter E, et al. Coenzyme Q10 supplementation and oxidative stress parameters: a systematic review and meta-analysis of clinical trials. European journal of clinical pharmacology. 2020;76(11):1483-99. 17. Moradi M, Haghighatdoost F, Feizi A, Larijani B, Azadbakht L. Effect of Coenzyme Q10 Supplementation on Diabetes Biomarkers: a Systematic Review and Meta-analysis of Randomized Controlled Clinical Trials. Archives of Iranian medicine. 2016;19(8):588-96. 18. Modi K, Santani DD, Goyal RK, Bhatt PA. Effect of coenzyme Q10 on catalase activity and other antioxidant parameters in streptozotocin-induced diabetic rats. Biological trace element research. 2006;109(1):25-34. 19. Aslan M, Sabuncu T, Kocyigit A, Celik H, Selek S. Relationship between total oxidant status and severity of diabetic nephropathy in type 2 diabetic patients. Nutrition, metabolism, and cardiovascular diseases : NMCD. 2007;17(10):734-40. 20. Postic C, Dentin R, Girard J. Role of the liver in the control of carbohydrate and lipid homeostasis. Diabetes & metabolism. 2004;30(5):398-408. 21. West IC. Radicals and oxidative stress in diabetes. Diabetic medicine : a journal of the British Diabetic Association. 2000;17(3):171-80. 22. Shargorodsky M, Debby O, Matas Z, Zimlichman R. Effect of long-term treatment with antioxidants (vitamin C, vitamin E, coenzyme Q10 and selenium) on arterial compliance, humoral factors and inflammatory markers in patients with multiple cardiovascular risk factors. Nutrition & metabolism. 2010;7:55. 23. Lafuente R, González-Comadrán M, Solà I, López G, Brassesco M, Carreras R, et al. Coenzyme Q10 and male infertility: a meta-analysis. Journal of assisted reproduction and genetics. 2013;30(9):1147-56. 24. Gvozdjáková A, Kucharská J, Dubravicky J, Mojto V, Singh RB. Coenzyme Q10, α-Tocopherol, and Oxidative Stress Could Be Important Metabolic Biomarkers of Male Infertility. Disease Markers. 2015;2015:827941. 25. Samimi F, Baazm M, Eftekhar E, Jalali Mashayekh F. Effect of Coenzyme Q10 Supplementation on Liver Total Oxidant/Antioxidant Status in Streptozotocin-induced Diabetic Rats. Journal of Arak University of Medical Sciences. 2019;22(4):28-39. 26. Crane FL. Biochemical functions of coenzyme Q10. Journal of the American College of Nutrition. 2001;20(6):591-8. 27. Saini R. Coenzyme Q10: The essential nutrient. Journal of pharmacy & bioallied sciences. 2011;3(3):466-7. 28. Çelık VK, Şahın ZD, Sari İ, Bakir S. Comparison of oxidant/antioxidant, detoxification systems in various tissue homogenates and mitochondria of rats with diabetes induced by streptozocin. Experimental diabetes research. 2012;2012:386831. 29. Verma AK, Chandra S, Singh RG, Singh TB, Srivastava S, Srivastava R. Serum Prolidase Activity and Oxidative Stress in Diabetic Nephropathy and End Stage Renal Disease: A Correlative Study with Glucose and Creatinine. Biochemistry Research International. 2014;2014:291458.
مجله علوم پزشکی پارس
دوره 19، شماره 4 - شماره پیاپی 58
دی 1400
صفحه 53-62