نویسنده

• حسن ضابطیان

وزارت بهداشت درمان وآموزش پزشکی

چکیده

مقدمه: بسیاری از عمل های جراحی نیازمند استفاده از لوله گذاری درون تراشه جهت بیهوشی بیمار هستند. انتوباسیون و اکستوباسیون، معمولا عوارضی برای بیمار بر جا می گذارند. کاهش این عوارض موجب افزایش بازده عمل و همچنین رضایت بیمار از عمل می گردد. برای کاهش این عوارض از ضد درد ها استفاده می شود. بنا براین مطالعه حاضر با هدف بررسی دو داروی لیدوکائین و پتدین در کاهش عوارض پس از اکستوباسیون در بیماران مراجعه کننده به اتاق عمل بیمارستان پیمانیه جهرم صورت گرفت.
روش کار:   این مطالعه ، یک مطالعه کار آزمایی بالینی می باشد. تعداد 210 بیمار به صورت تصادفی در 3 گروه پتدین، لیدوکائین و کنترل قرار گرفتند. پس از پایان عمل و پیش از خروج لوله، به گروه اول 20 میلی گرم پتدین و گروه دوم 2 سی سی لیدوکائین و گروه کنترل هیچ دارویی دریافت نکردند. عوارض پس از اکستوباسیون نظیر گلودرد، سرفه، تهوع و استفراغ، زور زدن، لارینگو اسپاسم، هایپوکسی گذرا و گرفتگی صدا مقایسه شدند. اطلاعات با استفاده از نرم افزار آماری spss نسخه 11.5 و در دو سطح آمار توصیفی ( میانگین و درصد)  و استنباطی ( کای اسکوئر)  مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
نتایج:  عوارض زور زدن، لارینگواسپاسم، هایپوکسی گذرا، سرفه، گلودرد در گروه پتدین کمتر از گروه لیدوکائین بود. عوارض تهوع و استفراغ و گرفتگی صدا در گروه لیدوکائین کمتر از گروه پتدین بود ولی بین سه  گروه پتدین، لیدوکائین و کنترل از لحاظ عوارض پس از اکستوباسیون تفاوت آماری معنی دار وجود ندارد(05/0<P-value).
نتیجه گیری:   با این که پتدین بیش از لیدوکائین در کاهش عوارض پس از اکستوباسیون نقش دارد ولی همچنان بسیاری از عوارض را کاهش نمی دهد.
.
 

کلیدواژه‌ها

• پتدین
• لیدوکایین
• اکستوباسیون
• بیهوشی عمومی

عنوان مقاله [English]

Comparison of the effect of two drugs pethidine and lidocaine on post-extubation complications in patients undergoing general anesthesia

نویسنده [English]

• hasan zabetian

چکیده [English]

Introduction: Many surgical operations require tracheal intubation for anesthetizing the patients. Intubation and extubation are usually associated with complications in patients. Reducing these complications increases surgical efficiency and also patient satisfaction with surgery. Analgesics are used to reduce these complications. Therefore, the present research was conducted to compare the effects of Lidocaine and pethidine on reducing post-extubation complications in patients referred to operating theatres in Peymaniyeh Hospital in Jahrom.
Methodology: This clinical trial was carried out on 210 patients who were randomly put into the pethidine, Lidocaine, and control groups. After the surgical procedures and before removing the endotracheal tube, the first group received 20 mg of pethidine, the second group 2ml of Lidocaine, and the third group did not receive any drug.  Post-extubation complications such as sore throat, coughing, nausea and vomiting, straining, laryngospasm, transient hypoxemia, and strained voice were compared. The information was analyzed using SPSS 11.5 and descriptive statistical tests (mean and percentage) and inferential statistical tests (chi-square, t-test, ANOVA, etc.)
Results: Patients who received pethidine suffered less straining (p=0.032) and sore throat (p=0.046), but there were no significant differences between the two experimental groups in laryngospasm, transient hypoxemia, nausea and vomiting, coughing, and strained voice.  The Lidocaine and the control groups did not differ significantly in post-extubation complications (p>0.05). Furthermore, a larger number of the patients in the pethidine group developed sore throat compared to the Lidocaine group (p=0.049).
Conclusions: Although pethidine was more effective in reducing pain than Lidocaine, yet it did not decrease many of the complications. Therefore, the best method is to concurrently use low doses of both pethidine and Lidocaine.
 
 

کلیدواژه‌ها [English]

• Pethidine
• Lidocaine
• extubation general anesthesia