مقدمه: استرس شغلی و نارضایتی از کار تأثیر مستقیم بر میزان وقوع حوادث کاری و رفتارهای ناایمن افراد دارد. امروزه محققان در صدد یافتن ارتباط بین استرس شغلی و سلامتی روانی، استرس شغلی و رضایت از شغل و هم چنین استرس شغلی و وقوع حوادث می باشند. هدف از مطالعه  حاضر، بررسی عوامل ایجاد کننده استرس و،  سنجش شدت آنها و هم چنین  سنجش میزان رضایت از کار در بین کارگران یکی از صنایع بزرگ و تعیین ارتباط آن با بروز حوادث کاری و  فاکتورهای فردی می باشد.

مواد و روش ها: این مطالعه از نوع مقطعی بوده که به صورت مورد- شاهدی انجام گرفته است. جمعیت مورد مطالعه شامل 350 نفر از کارگران یکی از صنایع  بودند. افراد جامعه مورد پژوهش، چهار پرسشنامه  مرتبط با مشخصات دموگرافیک، تعیین منابع استرس زا ، واکنش در برابر استرس شغلی و رضایت شغلی را تکمیل کردند. برای تحلیل نتایج آزمون های آنالیز واریانس و خی زوجی استفاده گردید.

نتایج: میانگین امتیازات منابع استرس زا و واکنش در برابر استرس  شغلی در افراد جوان بیشتر از افراد مسن بود، اما در میزان رضایت شغلی گروه های مختلف سنی، اختلافی معنی داری مشاهده نشد. بین رضایت شغلی دو گروه مورد و شاهد اختلاف معنی داری دیده نشد. هم چنین مشخص شد که افراد مجرد استرس بیشتری در مقایسه با افراد متاهل دارند و اثر ورزش بر استرس  مفید و مثبت ارزیابی شد.

نتیجه گیری:  بین استرس و رضایت شغلی همبستگی وجود داشته و نبود رضایت شغلی می تواند سبب افزایش میزان استرس شود. هم چنین وجود ارتباط بین استرس و رضایت شغلی با حوادث کاری  و فاکتورهای فردی مشاهده شد.