|
اثر کوآنزیم Q10 بر سطح بیو مارکرهای اکسیداتیو / آنتی اکسیدانی در بیضه موشهای دیابتی ناشی از استرپتوزوتوسین
|
مهری رضایی  ، مریم باعزم ، علی خسروبیگی ، فاطمه صمیمی ، فریده جلالی مشایخی* |
| دانشگاه علوم پزشکی اراک , ایران |
|
|
چکیده: (625 مشاهده) |
زمینه و هدف: استرس اکسیداتیو ، از طریق تولید گونه های اکسیژن واکنش پذیر، به عنوان عامل اصلی درتوسعه دیابت و عوارض مربوط به آن مانند آسیب بافت بیضه پیشنهاد شده است. گزارش شده است که مکمل های آنتی اکسیدانی به بهبود عملکرد بیضه و استرس اکسیداتیو القا شده در دیابت کمک می کنند. این مطالعه با هدف تعیین اثرات کوآنزیمQ10 بر وضعیت اکسیداتیو در بافت بیضه موشهای صحرایی دیابتی انجام شد.
مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، 30 موش صحرایی نر نژاد ویستار مورد مطالعه قرار گرفت. موش ها به طور تصادفی به پنج گروه شامل: نرمال سالین، روغن کنجد)به عنوان حلال(، گروه سالم درمان شده با کوآنزیم Q10 (10 میلی گرم بر کیلوگرم)، دیابتی (55 میلی گرم بر کیلوگرم STZ) و دیابتی درمان شده با کوآنزیم Q10 (10 میلی گرم بر کیلوگرم) تقسیم شدند. سپس، سطح مالون دی آلدئید (MDA)، وضعیت اکسیدان تام(TOS) ، ظرفیت آنتی اکسیدانی تام(TAC) و شاخص استرس اکسیداتیو ( (OSIدر هموژنیزه بافت بیضه اندازه گیری شد.
یافته ها: نتایج نشان داد کاهش قابل توجهی در سطح MDA بیضه (P = 0.001)، TAC (P=0.029) و OSI (P=0.033) درگروه دیابتی تحت درمان با CoQ10 در مقایسه با موش های دیابتی وجود دارد. هیچ تغییر معنی داری در سطح(P=0/529) TOS در بیضه موشهای دیابتی تحت درمان با CoQ10 در مقایسه با موش های دیابتی مشاهده نشد.
نتیجه گیری:. بصورت کلی نتایج ما، اثرات احتمالی مکمل CoQ10 را در کاهش آسیب اکسیداتیو القا شده در دیابت را در بافت بیضه نشان میدهد .
|
|
| واژه‌های کلیدی: کوآنزیم Q10، دیابت ملیتوس، مالون دی آلدئید، شاخص استرس اکسیداتیو |
|
|
متن کامل [PDF 912 kb]
(84 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
بیوشیمی
دریافت: 1400/4/9 | ویرایش نهایی: 1401/1/29 | پذیرش: 1400/11/10
|
|
|
|
|
|
