مقدمه:با توجه به شیوع بالای سندرم پیش قاعدگی در جامعه و پیامد های منفی اقتصادی، اجتماعی و تحصیلی آن یافتن راهی آسان و ارزان جهت درمان یا کاهش علایم آن ضروری می باشد. مطالعات مختلف نشان داده اند که ورزش می تواند در درمان این سندرم موثر باشد. از آنجایی که تاکنون تاثیر و مقایسه دو نوع تمرین ورزشی مقاومتی و استقامتی بر این سندرم مطالعه نشده است ، هدف این مطالعه مقایسه تاثیر ورزش مقاومتی و استقامتی روی علایم جسمانی و روانی- رفتاری سندرم پیش قاعدگی بود. روش کار: این مطالعه کار آزمایی بالینی (قبل و بعد) روی 30 نفر مبتلا به این سندرم انجام شد که به صورت تصادفی در سه گروه تمرین مقاومتی استقامتی و کنترل قرار گرفتند. شدت علایم جسمانی و روانی-رفتاری سندرم قبل و بعد8 هفته از اجرای پروتکل به کمک پرسشنامه بررسی شد. داده ها به کمک آمار توصیفی و استنباطی و آزمون کوواریانس و تست پشتیبان LSD در سطح 05/0 به کمک نرم افزار SPSS 18 تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: آزمودنی ها قبل از شروع پروتکل از نظر سن، وزن، قد و از نظر علائم جسمانی و روانی- رفتاری تفاوتی نداشتند. هشت هفته تمرین مقاومتی و یا استقامتی در مقایسه با گروه کنترل، علائم جسمانی و روانی- رفتاری سندرم پیش قاعدگی را بطور معنی داری کاهش دادند. نتیجه گیری: ورزش توانست علایم سندرم پیش قاعدگی را کاهش دهد و از این نظر تفاوتی بین ورزش مقاومتی و استقامتی وجود نداشت.