|
پاسخ mir133a و برخی شاخص های هایپرتروفی قلبی به یک دوره تمرین استقامتی
|
سوسن شاهین جهرمی  ، آسیه عباسی دلویی* ، علیرضا یراری ، ایوب سعیدی |
| وزارت بهداشت و درمان |
|
|
چکیده: (1431 مشاهده) |
مقدمه: اثر فعالیت ورزشی بر بیان ژن های اثرگذار بر هایپرتروفی قلبی مشخص نیست. در عصر حاضر با وجود پیشرفت های صورت گرفته در شیوه های مراقبت بهداشتی، هنوز هم بیماری قلبی عروقی عامل اصلی مرگ و میر است شواهد نشان می دهد که برخی از miRNA ها در بهبود عملکرد قلب نقشی مهمی ایفا میکنند. هدف از این تحقیق، پاسخ mir133a و برخی شاخص های هایپرتروفی قلبی به یک دوره تمرین استقامتی بود.
روش کار: در این مطالعه تجربی، 10 سر موش صحرایی به طور تصادفی در دو گروه کنترل و تمرین قرار گرفتند. تمرین استقامتی، 5 روز در هفته با سرعت 25 متر بر دقیقه و شیب صفر درجه به مدت 12 هفته اجرا گردید. میزان بیان ژنهای mir133a، فاکتور شبه انسولینی-1 و گیرنده فاکتور شبه انسولینی به روش Real Time PCR اندازه گیری شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون t مستقل در سطح 05/0>P استفاده شد.
یافته ها: نتایج نشان داد که پس از دوازده هفته تمرین هوازی بیان ژن mir-133 و فاکتور شبه انسولینی-1 در گروه تمرین نسبت به گروه کنترل به طور معنیداری بالاتر بود (001/0P=). همچنین، متعاقب دوازده هفته تمرین هوازی تفاوت معنی داری در بیان ژن گیرنده فاکتور شبه انسولینی بین دو گروه مشاهده نشد (05/0<P).
نتیجه‌گیری: با توجه به یافته های تحقیق حاضر، دوازده هفته تمرین هوازی احتمالا می تواند فعالیت های حفاظت قلبی را از طریق شاخص های هایپرتروفی قلبی افزایش دهد.
واژگان کلیدی: تمرین، هایپرتروفی قلبی، mir133a، فاکتور شبه انسولینی-1 ، گیرنده فاکتور شبه انسولینی
|
|
| واژه‌های کلیدی: تمرین، هایپرتروفی قلبی، mir133a، IGF-1، IGF-R |
|
|
متن کامل [PDF 925 kb]
(504 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
فیزیولوژی ورزشی
دریافت: 1398/11/28 | ویرایش نهایی: 1400/3/1 | پذیرش: 1399/4/10
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
