نویسندگان

• فاطمه امام قرشی ¹
• نسرین محمودی ²
• مریم رودکی ³

¹ دانشگاه علم پزشکی جهرم

² دانشگاه علوم پزشکی جهرم

³ دانشگاه علوم پزشکی شیراز

چکیده

مقدمه: افزایش بیلیروبین (هیپربیلیروبینمی) در نوزادان می‌تواند به علامت‌های عصبی منجر شود. این علامت‌ها گاهی خفیف و مبهم هستند و پیامدهای چون کاهش تغذیه و کم آبی نوزاد را به دنبال دارند. هدف از مطالعه حاضر بررسی شیوع نارسایی قبل کلیه در نوزادان مبتلا به افزایش بیلیروبین است. روش کار: در مدت شش ماه، 199 نوزاد که تنها به علت بالابودن بیلیروبین سرم در بخش نوزادان بیمارستان استاد مطهری شهر شهرستان جهرم بستری شده بودند، مورد مطالعه قرار گرفتند. داده های مربوط به سن حاملگی، جنسیت، سن نوزاد، زمان بستری و سن شروع زردی نوزادان ثبت و نمونه خون آن‌ها برای تعیین مقدار اوره، کراتینین و بیلیروبین گرفته شد. شیوع نارسایی قبل کلیه تعیین و ارتباط آن با مقدار بیلیروبین سرم و فاکتورهای دیگر بررسی شد. یافته‌ها: متوسط سن حاملگی نوزادان مورد مطالعه، 2/38 هفته بود. 7/58 درصد این نوزادان پسر و 9/10 درصد نارس بودند. متوسط سن شروع زردی و سن زمان بستری به ترتیب 9/2 ± 2/4 و 5/3 ± 1/6 روز محاسبه شد. متوسط مقدار بیلیروبین سرم در زمان بستری شدن 1/3 ± 5/17 میلی گرم درصد اندازه گیری شد. 7/10 درصد نوزادان نارسایی قبل کلیوی داشتند. ارتباط معناداری بین سن شروع زردی، سن بستری، مقدار بیلیروبین سرم و مقدار اوره خون وشیوع نارسای قبل کلیه مشاهده شد. نتیجه گیری: نوزادان مبتلا به افزایش بیلیروبین ممکن است علامت‌های خفیف و نامشخصی از جمله کم‌اشتهایی و کمبود آب بدن پیدا کنند. پیشنهاد می‌شود نوزادان با مقدار بیلیروبین بالا، به ویژه نوزادان با وزن کم‌تر، از نظر کم‌آبی و احتمال نارسایی قبل کلیه بررسی شوند.

کلیدواژه‌ها

• ازوتمی
• نوزادان
• هیپربیلیروبینمی

عنوان مقاله [English]

Azotemia in neonates with hyperbilirubinemia

نویسندگان [English]

• F Emamghorashi ¹
• N Mahmoodi ²
• M Roodaki ³

¹

²

³

چکیده [English]

Introduction: Increased level of indirect bilirubin causes neurologic symptoms. Some of these symptoms may be subclinical starting with decreased feeding and dehydration. The aim of the present study was to evaluate the prevalence of prerenal azotemia in neonates with jaundice and determine its relationship with other variables. Materials and Methods: In a cross-sectional study, 199 neonates admitted with hyperbilirubinemia were included. They had no other complaints. Data about gestational age, age at the onset of jaundice and age of admission were recorded. At the time of admission, blood samples for measurement of BUN, Cr, and bilirubin level were collected. Neonates with prerenal azotemia were detected. Correlation between azotemia, level of bilirubin and other variables was evaluated. Results: Mean gestational age of the neonates in the present study was 38.2 ± 1.8 weeks. 58.7% of them were male and 10.9% were premature. Mean age at the onset of jaundice and age at the time of admission were 4.2 ± 2.9 and 6.1 ± 3.5 days, respectively. Mean bilirubin level at the time of admission was 17.5 ± 3.1 mg/dl. Based on BUN level at the time of admission, 10.7% of the neonates had prerenal azotemia. There was a significant correlation between age at the onset of jaundice and age of admission, bilirubin level and BUN level and prevalence of azotemia. Conclusion: Neonates with hyperbilirubinemia may have subclinical symptoms and low appetite causing dehydration. We suggest evaluating the neonates with high bilirubin level for hydration status and possibility of prerenal azotemia especially in younger neonates.

کلیدواژه‌ها [English]

• Azotemia
• Neonates
• Hyperbilirubinemia