مقدمه: میلومننگوسل یک نقص مادرزادی در تشکیل فوق خلفی مهره همراه با فتق نخاع پرده های آن می باشد که با شیوع بالیی از هیدروسفالی توام بوده ومنجر به پیچیده شدن اقدامات درمانی می شود .این مطالعه جهت تعیین میزان شیوع هیدروسفالی مرتبط با میلو مننگوسل (MMC ) در سطوح مختلف ستون فقرات صورت گرفته است.

مواد وروش تحقیق :

در یک مطالعه توصیفی که طی 5 سال روی بیماران میلو مننگوسل بستری  شده در بیمارستان امام خمینی تبریز صورت گرفته، تعداد 95 بیمار از بدو تولد تا یک سالگی از نظر بروز هیدرو سفالی پیگیری شدند .

یافته ها:

 از کل بیماران بستری شده،8/56 % به هیدرو سفالی  مبتلا گشتند که 5/68% مذکر و 5/31% مونث بودند .

شیوع میلو مننگوسل در سطوح مختلف ستون فقرات به ترتیب شامل لومبر 60%، لومبوساکرال  5/30% ، توراسیک و سرویکال هر کدام 2/4% بود . شیوع هیدروسفالی در میلومننگوسل های لومبر،لومبوساکرال،سرویکال وتوراسیک به ترتیب شامل 68%،48%،25%و 0% بود.

نتیجه گیری :

 درصد بیشتری از دختران مبتلا به میلو مننگوسل ناحیه لومبوساکرال به هیدروسفالی مبتلا شدند، در حالی که در سایر سطوح ابتلا پسران بیشتر بوده است. نسبت به سایر گزارشات در این مطالعه شیوع هیدروسفالی کمتر بوده است .

 بر خلاف سایر مطالعات که ارتباط واضحی را بین سطوح ضایعه و بروز هیدروسفالی عنوان نکرده اند در این مطالعه ضایعه لومبر و در فاصله دوم لومبوساکرال با درصد بروز هیدروسفالی بیشتری توام بوده است .